چكیده
اصطلاح فقهی و حقوقی ابراء، به مفهوم گذشت اختیاری داین از دین خود، و نیز بررسی ماهیت و اوصاف آن، از دیر باز مورد توجه فقیهان اسلامی بوده و حقوقدانان هم بر ابعاد بحث، غنا و تنوع آن افزودهاند.
مقاله حاضر نیز این مهم را بررسی و با مراجعه به متون فقهی معتبر عامه و خاصه و نقل و نقد آراء و نظرات حقوقدانان ، به ویژه از طریق مطالعه تطبیقی در حقوق سایر كشورها، به صورت مستدل، پیرامون شرایط، طرق اثبات و آثار این عمل حقوقی به بحث پرداخته است.
1. مقدمه: طرح موضوع و تقسیم مطالب
ابراءِ كه مصدر و از باب اِفعال است، در لغت عرب، از ریشه بُروء، بَراء و برائت گرفته شده و به معنی خلاص كردن و رهانیدن از عیب و دین به كار رفته است.(1)در اصطلاح حقوقی، مطابق با ماده 289 ق. م: «ابراء عبارت از این است كه داین از حق خود، به اختیار، صرف نظر نماید».
مقاله ديدگاه هاي فقهي و حقوقي جرم ترك نفقه
ديدگاه هاي فقهي و حقوقي جرم ترك نفقه
حقوق و مطالبات زوجه در شرايط مختلف
چگونگی مسئولیت ناشی از قصور پزشک
جرائم قابل گذشت و غيرقابل گذشت
جايگاه محاربه و افساد في الارض و بغي در قانون و فقه
ترجمه مقاله تجزیه و تحلیل داده های توپولوژیکی سری های زمانی مالی : چشم انداز سقوط ها